Spiritueel, stoer en sexy. Dat ben ik. Tenminste, zo omschrijf ik mezelf altijd zachtjes in mijn hoofd. Hardop zeggen doe ik dat natuurlijk niet. Mensen zouden het eens kunnen horen. Nee, je kan beter zeggen dat je sociaal en behulpzaam bent, dat doet het altijd beter volgens de boekjes. En akkoord, ik ben ook sociaal en behulpzaam. Gaaaaaaap.
Maar terug naar mijn stoerheid. Ik vind motors stoer. Of motoren,
ook goed. Liever niet van die sportieve buikschuivers, maar de choppers. Van die
apparaten waar je nog geen 10 km op kan rijden zonder pijn in je armen te
krijgen; je stuur staat immers net iets te hoog. Of je zit net iets te laag.
Maar toch: Harleys die je van een enorme afstand al voelt aankomen
in je onderbuik, je tijdens het voorbij rijden kort tegen je trommelvlies tikken
en die je in de verte nog luidkeels hoort na-grommen. Brrr, heerlijk. Dat leek
me vet stoer, ik zag mezelf al helemaal gaan op zo’n unit, mooi leren pakje
aan, lange blonde manen, hoppa!
Tegenwoordig is het hip om te doen wat je leuk lijkt, dus
had ik via vakantieveilingen een
kennismakingsworkshop geregeld voor ‘weinig’. Dus een paar weken geleden was het zover en
kreeg ik samen met drie andere dames een spoedcursus motorrijden. Bij het
wegrijden was het me al vrij snel duidelijk: ik vind sturen maar eng op zo’n
ding. Ik ga liever heel hard rechtdoor. Maar daar was het terrein niet op
gebouwd. Dus Renate ging steeds haperend en schokkend door de bochtjes. Totdat
ik mocht doorschakelen en daarna weer remmen. Bochtje door (sturen, sturen!),
gas geven, koppeling in, doorschakelen en dan… weer iets met koppeling en gas.
Kortom, dikke vette kortsluiting in mijn hoofd: koppeling onhandig los, gas
heel onhandig open, slingeren en BATS. Motor op de grond. Renate op de grond. Au!
Uiteraard zijn de gevolgen nu nog zicht- en voelbaar: paarse
knie en onderbeen. En een schaafwond op mijn broek en dat is volgens mijn oma
altijd veel erger: dat groeit niet vanzelf meer dicht.
Ik heb mijn les weer geleerd: ik hoef niet op motorrijles. Hoewel
je zou zeggen dat dat na deze stuntelige middag juist wel erg hard nodig is. Want
een natuurtalentje ben ik niet. Nee, ik hou het voorlopig bij mijn fiets en ik
accepteer het gewoon: ik ben niet stoer. Maar wel spiritueel en sexy. En dat
mag gezegd worden. Ha!
