zondag 6 oktober 2013

Oktoberfunest


Eins, zwei, drei…SAUFEN. Een betere en uitgebreidere definitie van het Oktoberfest is er niet. Ook niet als je heel hard nadenkt. Een paar jaar geleden was ik per abuis op een Oktoberfest-feestje terecht gekomen. Ik zag banken, tafels en heel erg veel dronken mensen. Ik wist toen niet hoe snel ik weer weg moest zijn. Dit jaar had ik me danig goed voorbereid: een outfit met dirndl-decolleté en twee heuse Heidi staartjes. Jawohl! Op naar de kroeg. 

Bij binnenkomst eerst nog even een korte twijfel. Wat doe ik hier? Ik drink namelijk geen bier. Niet uit principe ofzo. Die gaan namelijk zo overboord bij het nuttigen van alcohol. Nee, ik vind bier gewoon niet zo lekker. En dat is bij een Oktoberfest, ook wel het grootste bierfestival van de wereld genoemd, vrij onhandig. Maar ik laat mij niet ontmoedigen. Ik drink gewoon wijn. En dat kan ook prima uit een bierpul. Het smaakt toch allemaal nergens naar. 

En daar sta je dan, tussen de Heidi’s en de Peters. Eerst maar een voorzichtig dansje met beide benen op de grond. Al vrij snel heb ik het gierend naar mijn zin en dans ik op de bank en ach ja, ook op de tafel. Een beetje hossen, een beetje proosten en luidkeels zingen over ene Anton uit Tirol. En iedereen is lief natuurlijk. Dit Duitse partijtje vertoont zichtbaar enkele overeenkomsten met carnaval: slechte muziek, bijzondere outfits en vooral drank. Veel drank. 

Traditioneel hijsen de vrouwen zich in dirndls waarbij de boezem danig in de belangstelling staat. Mannen trekken lederhosen aan en een fijn geruit bloesje. Je hebt altijd van die grappenmakers die de boel omdraaien. En ja, vrouwen in lederhosen, dat gaat dan nog wel. Maar mannen in een dirndl…inclusief plastic borsten. Nee, dank u. En dan nog iets. Een snor staat bij niemand. Zelfs niet bij een vrouw. De echte Helmuts zijn mannen met baarden. En zo’n kek hoedje. 

Maar wat vieren we nu eigenlijk bij het Oktoberfest? Bij thuiskomst besloot ik een research te starten om alle ins en outs van het feest te achterhalen. Dat drinken om het drinken moet toch ergens goed voor zijn. Bij nader onderzoek valt er vrij weinig over te zeggen. In 1810 stapte Duitse kroonprins Lodewijk van Beieren in het huwelijksbootje met Theresia van Saksen-Hildburghausen. En sindsdien wordt daar elk jaar op geproost. Met heel erg veel bier. Twee weken lang. Maffe Duitsers.