Handle with care

Eerlijk is eerlijk, de huidskleurige beha is gewoon een topuitvinding. Want hoe vaak komt het niet voor dat je een leuk shirtje aan wilt, maar dat je je bh er weer doorheen ziet. En dat is, tenzij je jezelf Madonna of Lady GaGa noemt, niet gaaf. De huidskleurige bh draag je onder je lichte of witte shirts, want hij is niet zichtbaar: ideaal. De zichtbaarheid van bh-bandjes is overigens nicht im Frage: dat kan gewoon.

Blijkbaar bestaat er echter een soort algemene afkeer voor de huidskleurige bh, want bij de naam alleen al trekken mannen een gezicht alsof ze een citroen staan te eten. Sterker nog, ze verzinnen gewoon een andere naam, zodat zelfs vrouwen deze bh gaan verafschuwen: de VLEESkleurige bh. Welke vrouwenhater heeft dat nou weer bedacht? Ik zie gelijk de etalages van de slager voor me en geloof me, ik heb niet het idee dat de kleur van een biefstuk, karbonade of zelfs hamlap ook maar enigszins in de buurt komt van die van onze huidskleurige bh.

Uiteraard ben ik de eerste die toegeeft dat er naast de huidskleurige beha’s voldoende mooiere alternatieven bestaan. Zowel in kleur als model. Maar in hoeverre wordt er überhaupt aandacht geschonken aan de beha? Mannelijke lezer, vertel eens eerlijk, wanneer was de laatste keer dat je met aandacht een bh hebt uitgedaan bij een vrouw? Laat ik het zo zeggen: ikzelf heb nog nooit een man ontmoet die langer naar mijn bh heeft gekeken dan de verkoopster van de Hunkemöller. Wat is dat toch, heren? Denken jullie dat het bloed richting de borsten wordt afgekneld en dat de bh daarom zo snel mogelijk van het lijf gegrist moet worden? In één keer, net als bij een pleister? Of zijn jullie zo bang misleid te worden door een push-up bh en willen jullie daarom gelijk zien welk vlees (aha!) je daadwerkelijk in de kuip hebt?

Uit alle suffe zomerenquêtes blijkt dat mannen vrouwen op het strand sexier vinden met een bovenstukje, dan zonder want ‘dat laat wat aan de verbeelding over’. Maar tijdens een fijne kluspartij is het bovenkledingstuk ineens de moeite van het bekijken niet waard. En dan ben je als vrouw wel ineens heel erg snel, heel erg naakt.

Mannen van Nederland, laat me even iets uitleggen over de vrouw en haar bh. Het is namelijk niet zo dat iedere vrouw de HEMA binnen hobbelt, haar maat beha zoekt, een slip uit het rek grist en voor het eten gaat zorgen thuis. Was het maar zo simpel. Nee, het zoeken van een bh, die PAST (het liefst met (bij)PASSEND broekje) is een queeste op zich. Het verbaast me dan ook dat er mannen schijnen te zijn die met handen als kommetjes een lingeriezaak inlopen en vervolgens met de juiste bh-maat voor vrouwlief thuiskomen.

Maar wat is nou mijn punt? Wil ik dat man tijdens het klussen zijn historische kennis over de bustehouder uiteen gaat zetten? Of dat hij mij gaat bijpraten over de laatste collectie van Marlies Dekkers? Nee. Niks van dit alles. Je hoeft echt niet te gaan babbelen. Sterker nog, je hoeft niet eens wat te zeggen. Aandacht is al voldoende. Want na het uittrekken van de beha, voel ik me over het algemeen nogal kwetsbaar. En ik heb best een fijne relatie met mijn lijf, maar zo zonder bustehouder is het wel ineens erg naakt. Je moet me gewoon even laten wennen. Dus, maak een Bewuste Handeling van het uittrekken van de bh. Geef liefde en aandacht. Want je weet toch: alles wat je geeft, krijg je ook terug…

R.