donderdag 10 april 2014

De dood én de gladiolen

Dood gaan we allemaal. Daar willen we liever niet aan denken. Om de dooie dood niet. Toch is het best interessant eens stil te staan bij je eigen dood. Niet perse hoe je heengaat, dat heb je niet in de hand. Tenzij je de hand aan jezelf slaat…dan weer wel. 

Uitvaartverzekeringen jagen me de stuipen op het lijf: als ik niet snel maandelijks een bedrag naar hen overmaak, ben ik straks verantwoordelijk voor het faillissement van mijn familie. Een uitvaartje kost tegenwoordig nogal wat. En dat terwijl ze wat mij betreft mij tussen een paar plankjes van de IKEA mogen leggen. Even de oven in en na het afkoelen, gewoon uitstrooien. Een euroshopper-uitvaart zeg maar. 

Als ik het echt voor het kiezen had, dan graag zoals in de film: wegdrijven op een in de fik gestoken bootje. Een vlammenzee. Mooi. Maar dat zal in ons landje wel niet mogen. Zou ook wel gek zijn, al die fikkende kano’s in de branding bij Scheveningen. Ik zie wel gelijk een mogelijkheid om de Pier nieuw leven in te blazen: een uitvaartcentrum. Bam! Leest u mee gemeente Den Haag?

Aangezien ik ervoor kies mijn geld op te maken aan zaken waar ik nu iets aan heb, zadel ik daarmee gelijk mijn familie op met alle kosten rondom mijn heengaan. Ik vind niet dat ik ze dan ook nog eens verantwoordelijk kan maken voor het entertainment. Dat ze na mijn overlijden nog moeten steggelen over welk liedje er gedraaid moet worden en welke soort cake er wordt geserveerd. Over dat laatste kan ik kort zijn: als ie maar suiker en lactose vrij is. Ik eet dan wel niet mee, maar gedeelde smart…

Maar de muziek tja, daar zou nog wel wat onenigheid over plaats kunnen vinden. Ik zie het al voor me dat mijn nabestaanden mijn computer nalopen en daar de meest uiteenlopende nummers vinden. Mijn grote angst is dan dat men afscheid van mij moet nemen met op de achtergrond ´The Real Slim Shady´ van Eminem of 'Barbie Girl' van Aqua.  

Dus hierbij vast mijn muzikale wensen. Wijzigingen voorbehouden uiteraard. Ik heb in ieder geval besloten dat Mieke Telkamp bij mijn teraardebestelling niet uit de boxen mag klinken. Met haar hit weet ze gelijk een grafstemming te creëren. En dat is nou net niet de bedoeling. Op mijn uitvaart mag best een beetje gelachen worden. En gedanst. Vandaar mijn keuze voor ‘Don’t stop me now’ van Queen. Het liefst wel met videoclip, zodat men kan genieten van de net iets te strakke leren broek van wijlen Freddie.

En uiteraard een nummer van Acda en de Munnik. Iemand die mij een beetje kent weet dat ik al vanaf mijn 15de hopeloos verliefd ben op Thomas Acda. Dus als hij zelf niet live een liedje komt spelen, omdat hij eerder de pijp uit is dan ik, dan graag een plaatje van hem. En verder bestel ik hierbij graag 'All the answers' (Ilse de Lange) en 'Angel' (SarahMcLachlan). Omdat er ook wel een beetje gehuild mag worden. De wereld is immers mooier met mij.

En hoe ziet het er bij jou uit? Ik nodig je uit eens na te denken over je eigen begrafenis of crematie. Zorg zelf voor de uitvaart van je leven!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten